Hoc simile tandem est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Quid iudicant sensus? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.

Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Et quidem, inquit, vehementer errat; Duo Reges: constructio interrete. Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Iam contemni non poteris. ALIO MODO.

Quae si a vobis talia dicerentur, qualibus Caius Marius uti
poterat, ut expulsus, egens, in palude demersus tropaeorum
recordatione levaret dolorem suum, audirem et plane
probarem.

Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum
valet, praetermissum est?

Bork: Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
Bork: Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?
Verum esto;: Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
Bork: Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.
Bork: Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.
Dici enim nihil potest verius.
Disserendi artem nullam habuit.
Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur.
Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Ad eas enim res referre, quae agas, quarum una, si quis malo careat, in summo eum bono dicat esse, altera versetur in levissima parte naturae, obscurantis est omnem splendorem honestatis, ne dicam inquinantis.

Pauca mutat vel plura sane;
Hominum non spinas vellentium, ut Stoici, nec ossa nudantium, sed eorum, qui grandia ornate vellent, enucleate minora dicere.
At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.
Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.
Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.